تأثیر بهینه سازی کوهرنس در بهبود تخمین ارتفاع درختان بااستفاده از تکنیک های اینترفرومتری پلاریمتریک

مسئله تخمین زیست توده جهت بررسی تغییرات آب و هوایی بر روی اکوسیستم های زمینی از اهمیت بسیاری برخوردار می باشد. در سالهای اخیر استفاده از تکنیک های اینترفرومتری برای تخمین زیست توده منجر به نتایج بهتری شده است. به کمک تکنیک های اینترفرومتری پلاریمتریک می توان ارتفاع درختان را بدست آورد و سپس زیست توده را تخمین زد. بهینه سازی کوهرنس در بهبود تخمین ارتفاع به کمک روش های اینترفرومتری پلاریمتریک نقش بسزایی دارد. در این مقاله روش های مختلف تخمین ارتفاع شامل الگوریتم های وارونگی بر اساس اندازه کوهرنس، تفاضل مدل رقومی زمین و ترکیبی با استفاده از الگوریتم های بهینه سازی کوهرنس شعاع عددی و تنوع فاز مورد بررسی قرار گرفته است. داده های مورد استفاده، داده های شبیه سازی شده جنگلی است که به کمک شبیه ساز پلسارپروسیم صورت گرفته است. با توجه به آنکه روش تنوع فاز یک روش بهینه سازی فاز است، بر روی تخمین ارتفاع به روش اندازه کوهرنس تأثیری نداشته ولی باعث بهبود تخمین ارتفاع به روش مدل رقومی زمین شده است. روش شعاع عددی اگر چه روند محاسباتی سنگینی دارد و زمانبر است ولی نتایج را به میزان قابل توجهی بهبود داده است.